مقاله سمپاش ها

مقاله سمپاش ها

سمپاش‌های محصول زمینی

این سمپاش‌ها برای به كار بردن مواد شیمیایی رقیق شده با آب برای كنترل آفات، علفهای هرز و حمله قارچ استفاده می‌شوند. در بعضی از مزارع از آنها برای به كارگیری كودهای شیمیایی مایع استفاده می‌شود. یك سمپاش متشكل است از یك مخزن یك پمپ پی. تی. اوگرد، سوپاپ كنترل و بوم (لوله‌های حامل افشانك) با تعدادی از افشانك‌ها (یا فواره‌ها).

انواع

سمپاش‌ها ممكن است سوار یا كشیدنی باشند. سمپاش‌هایی كه مخازن بزرگ دارند معمولاً كشیدنی هستند. بعضی سمپاش‌ها دارای مخزن سوار در طرفین تراكتور بوده، كه اینها به مخازن خورجینی معروف هستند. برخی پیمانكاران از سمپاش‌های خودگردان، كه در اطراف یك واحد تراكتور جاسازی شده، استفاده می‌كنند. سمپاش‌ها بر اساس مقدار محلولی كه در هكتار به كار می‌برند گروه‌بندی می‌شوند.

سمپاش‌های حجم كم: می‌توانند تا حجم 250 لیتر در هكتار سم به كار برند. آن‌ها ماشین‌های سوار ساده با ظرفیت مخزن از 200 تا 500 لیتر و یك پمپ با خروجی كم می‌باشند.

ماشین‌های حجم متوسط: می‌توانند تا حجم 750 لیتر در هكتار سم به كار برند. آنها ممكن است سوار یا كشیدنی بوده و دارای ظرفیت مخزن و پمپ بزرگتری از سمپاش حجم كم باشند.

سمپاش‌های حجم زیاد: می‌توانند تا حجم 1200 لیتر در هكتار سم به كار ببرند. ظرفیت مخزن می‌تواند تا 2500 لیتر باشد اما 1500 لیتر متداول‌تر می‌باشد. بیشتر سمپاش‌های حجم زیاد را می‌توان برای بكارگیری از 250 تا 1200 لیتر در هكتار تنظیم نمود. وقتی كه از مقدار استعمال كم استفاده می‌شود این ماشین‌ها می‌توانند مساحت بزرگی را بدون پركردن مجدد مخزن سمپاشی نمایند.   

قطعات یك سمپاش

 معمولاً مخزن از پلاستیك ضد زنگ و در برخی ماشین‌ها از مخزن فولادی گالوانیزه ساخته شده است با نصب یك مخزن اضافی در جلوی تراكتور می‌توان زمان مصرف شده برای طی مسیر از زمین تا مزرعه را كاهش داد در صورت لزوم یك پمپ انتقال كه توسط یك موتور هیدرولیكی كار می‌كند محتویات مخزن جلو را به عقب منتقل می‌كند. در حالی كه محلول مخزن عقب استعمال می‌شود، پمپ، مواد شیمیایی داخل مخزن را به هم می‌زند تا آن را كاملاً مخلوط نگه دارد.

پمپ معمولاً پی.تی.اوگرد است. گاهی اوقات نیرو به وسیله یك پمپ هیدرولیكی تأمین می‌شود. پمپ ممكن است از نوع چرخ‌دنده‌ای، غلطك دار یا نوع دیافراگمی باشد. یك سمپاش حجم كم ممكن است دارای یكی از این پمپ‌ها باشد ولی معمولاً مدلهای با خروجی و فشار بالاتر دارای پمپ دیافراگمی می‌باشند فشار كاركرد در هنگام كار با سرعت استاندارد پی.تی.او به ندرت از 3 بار تجاوز می‌كند. بعضی از ماشین‌های بزرگتر دارای خروجی پمپ بیش از250 لیتر در دقیقه می‌باشند. خروجی پمپ برای یك نمونه از سمپاش اندازه متوسط 100 لیتر در دقیقه است.

برای كنترل فشار سمپاش یك سوپاپ كنترل قابل تنظیم در مسیر پمپ تعبیه شده است. این سوپاپ برای مقدار استعمال مورد نیاز تنظیم می‌شود. سوپاپ كنترل محلول اضافی را نیز به مخزن برگشت می‌دهد كه این عمل سبب هم زدن محتویات مخزن شده و مواد شیمیایی و آب را مخلوط نگه می‌دارد.

صافی‌ها

افشانك‌های سمپاش سوراخهای خیلی ریزی دارند كه به آسانی مسدود می‌شوند. صافی‌ها در مسیر سمپاش واقع شده‌اند تا مواد جامد را گیر بیندازند.

محل قرار گیری و تعداد صافی‌ها در مدلهای مختلف متفاوت می‌باشد. صافی‌ها را می‌توان در دهانه‌ی ورودی در مكش پمپ و خطوط تخلیه و در هر افشانك پیدا نمود. صافی‌ها باید تمیز نگه داشته شوند. كنترل‌ها شامل سوپاپ اصلی كنترل برای لوله حامل افشانك یا میله سمپاش ، یك تنظیم كننده فشار و یك كنترل انتقالی كه مواد شیمیایی را مجاز می‌سازد تا از جلو به عقب مخزن انتقال یابد. سمپاش‌های قدیمی‌تر دارای كنترل‌های دستی می‌باشند و لی ماشین‌هایی كه به تراكتور با اطاقك نصب هستند دارای سیستم‌های كنترل الكتریكی یا الكترونیكی‌اند كه به كمك سویچ‌های داخل اطاقك كار می‌كنند.

سوپاپ اصلی كنترل دارای سه وضعیت است كه به وسیله اهرم یا سوییچ كنترل از دور انتخاب می‌شود. این كنترل سمپاشی كردن، قطع سمپاشی و مخلوط كردن را تأمین می‌كند.

الف) سمپاشی كردن: محلول به وسیله پمپ از مخزن كشیده و تحت فشار به افشانك‌ها ارسال می‌شود تا به صورت ذرات ریز (غبار) به كار برده شود.

ب) قطع سمپاشی: پمپ، محلول را از بوم مكیده و آن را به مخزن بازگشت می‌دهد. این سیستم مكش، قطع سریع مواد شیمیایی را موجب می‌شود و چكیدن بوم را به حداقل كاهش می‌دهد. وضعیت قطع سمپاشی فقط برای مدت كوتاه استفاده می‌شود. وقتی كه بوم خشك مكیده شود. پمپ ، هوا را به داخل مخزن می‌كشد و در سطح محلول كف ظاهر می‌شود. وقتی كه سمپاشی مجدداً شروع می‌شود، كف عملكرد ضعیف افشانك را ایجاد می‌كند.

ج) مخلوط: اهرم باید پس از مدت كوتاهی در وضعیت قطع سمپاشی به سمت مخلوط حركت داده شود. سپس پمپ محتویات مخزن را به گردش در می‌آورد تا آنها را كاملاً مخلوط نگه دارد.

بعضی سمپاش‌ها سیستم پركن موتور گرد قوی دارند. از پمپ برای پر كردن مخزن با آب استفاده می‌شود تا آن را برای مسیر بعدی روی مزرعه آماده سازد. این عمل یك روش خیلی سریع پر كردن مخزن است.  

بوم و افشانك

عرض بوم از 5/5 تا بیش از 18 متر متغیر است. بعضی از سمپاش‌های خودگردان در آن واحد 27 متر را پوشش می‌دهند. یك نمونه از سمپاش مرعه‌ای سوار دارای عرض میله 10 متر بوده و 21 افشانك در فواصل 50 سانتی‌متر دارد. بوم به صورت قطعات سه یا پنج تایی ساخته شده و برای حمل و نقل در پشت ماشین تا كرده می‌شود.

دو نوع متداول افشانك، روش سمپاشی بادبزنی شكل و مخروطی شكل را ایجاد می‌كنند. آنها از جنس پلاستیك، فولاد با برنج ساخته شده‌اند. ممكن است یك وسیله ضد چكه نظیر سوپاپ تحت فشار فنردار ساچمه‌ای كوچك در داخل هر افشانك تعبیه شده باشد. زمانی كه سمپاشی شروع می‌شود. فشار پمپ سوپاپ ساچمه‌ای را باز می‌كند. وقتی كه سمپاشی متوقف می‌شود فنر سوپاپ را می‌بندد. نوع دیگر از واحد ضد چكه از یك مجموعه دیافراگمی كوچك استفاده می‌كند كه هنگامی كه كنترل در وضعیت قطع سمپاشی قرار می‌گیرد از جریان سم به افشانك جلوگیری می‌كند.

بادبردگی سم

در شرایط بادی، محلول خیلی خرد شده ممكن است به فاصله دور وزیده شده و به محصولات مجاور صدمه وارد كند. برای كاهش بادبردگی سم تا جایی كه ممكن است باید از فشار كم سمپاشی استفاده نمود.

افشانك‌های مخصوص با فشار كاری فقط 75% بار را می‌توان برای برطرف كردن مشكل بادبردگی استفاده نمود. ذرات سم كه توسط این افشانك پخش می‌شود بزرگترند. بنابراین باد بر آن تأثیر كمتری دارد.

مقدار استعمال

سه عامل بر مقدار استعمال سمپاش‌های گیاهی تأثیر می‌گذارند كه عبارتند از:

سرعت جلو تراكتور

سرعت كم تراكتور مقدار استعمال بالایی می‌دهد با تغییر دنده برای دو برابر كردن سرعت رو به جلو، مقدار استعمال نصف می‌شود.

فشار پمپ

مقدار استعمال بالاتر را می‌توان با افزایش فشار پمپ به وسیله پیچ تنظیم سوپاپ كنترل به دست آورد. فشار زیاد همچنین اندازه ذرات كوچكتری را ایجاد می‌كند و منجر به مشكل بادبردگی می‌شود.